Naar (nieuwe) jaarlijkse traditie was er ook deze eerste zondag van september een IJzerbedevaart aan de toren in Diksmuide. Dit jaar blikten we terug op de vierde bedevaart in 1923, naar de geschonden graven in Oeren, bij Alveringem. Hierover schetste Kas Swerts, onderzoeker aan het ADVN en docent aan de KULeuven, de context en de betekenis van die bedevaart, die voor de eerste keer niet om een personencultus ging maar ‘de soldaat’ centraal zette.

De sprekers dit jaar waren Jago Kosolosky, Bieke Purnelle en Johan Leman die het respectievelijk over Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid hadden. Door omstandigheden konden twee van hen niet fysiek aanwezig zijn dus werd hun bijdrage in een videoboodschap gegoten.

De nestor dit jaar was Prof.Em. Frans Jos Verdoodt, oprichter van het ADVN, waar ik een langer gesprek mee kon voeren waaruit we verschillende fragmenten distilleerden die tijdens de bedevaart enkele speldeprikken kon uitdelen aan het aanwezige publiek: er werd effectief wel wat gemord over het onbestaande IJzertestament. Maar de voornaamste boodschap bleek in de staart te zitten, over de toekomst voor de bedevaarten, inhoudelijk.

Het lange gesprek in de binnen(moes)tuin van het ADVN, met cameraman Tom Van Torre, was een huzarenstukje om te monteren, het geheugen liet het op zijn gezegende leeftijd al eens afweten waardoor het inhoudelijk puzzelen werd. Maar het schetst een mooi beeld over zijn jeugd, carrière en engagement, waar het vandaan komt en wat het betekent.

Wie de hele bedevaart wil herbeleven: